به کارگیری فناوری اطلاعات

به کارگیری فناوری اطلاعات

          شواهد نشان می دهد که به کارگیری فناوری اطلاعات در میان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در حال گسترش است. مطالعه ای که از سوی مک مولن(1996) در کشور کانادا انجام شد، مؤید این رشد است. مطالعه در سه مقطع زمانی 85-1980، 91-1986 و 1994 انجام شد. نتایج نشان داد که در مقطع اول 16 درصد، در مقطع دوم 37 درصد و در مقطع سوم 43 درصد از کارکنان در کارشان تحت تأثیر فناوری اطلاعات قرار گرفته اند (Mc Mullen, 1996, 69). این رشد منطقاً در میان کشورهای دیگر صنعتی بیشتر است. مطالعه دیگری در سال 1996 نشان داد که 48 درصد از کارکنان در انجام وظایف شغلی شان از رایانه استفاده می کنند. این رقم نسبت به سال 1989 که 35 درصد بود، رشد قابل ملاحظه ای را نشان می دهد (صرافی زاده، 1383، 18). لانک (1994) دریافت که 71 درصد از سرپرستان یا دارای رایانه می باشند ویا از رایانه و ترمینال در انجام کار خود استفاده می کنند. رشد به کارگیری رایانه های خانگی نیز بسیار قابل توجه بوده است. در سال 1991، 1994 و 1996 به ترتیب 19 درصد، 25 درصد و 29 درصد از خانوارهای کانادایی دارای رایانه بوده اند. بنابراین فناوری اطلاعات می تواند از سوی افراد، گروه های کاری، سازمان ها ویا سازمان های به صورت اشتراکی به کار گرفته شود (صرافی زاده، 1383، 19).

مدیران ارشد باید ارزش اطلاعات را در تحقق اهداف سازمان و موفقیت خود در نظر داشته باشند. مطالعه انجام شده از سوی مؤسسه مشاوره شیکاگو به بررسی میان آگاهی مدیران ارشد از اهمیت فناوری اطلاعات در هزاره جدید پرداخت. نتایج این مطالعلات نشان داد که:

-         فناوری اطلاعات و مدیریت اطلاعات از اولویت های اصلی مدیران ارشد است.

-         نود درصد از پاسخ دهندگانف فناوری اطلاعات را عاملی ضروری در توفیق آتی کسب و کار خود دانسته اند.

-         یک سوم از پاسخ دهندگان بر بهره برداری از فناوری اطلاعات به عنوان عامل حیاتی موفقیت(Critical Success Factor(CSF)) خود تأکید داشته اند.

-         بیست و شش درصد توفیق کنونی خود را در بهره گیری مؤثر از فناوری اطلاعات و پیشگامی در ان و سی و سه درصد نیز توفیق آتی خود را در بهره گیری از فناوری اطلاعات و کاربردهای نوین آن دانسته اند.
- پنجاه و هشت درصد از پاسخ دهندگان کاهش برتری رقابتی را به عنوان عواقب عدم همگامی با فناوری اطلاعات و سیزده درصد نیز ورشکستگی در کسب و کار را از عواقب محتمل آن می دانند (Lucas, 2000, 6).

افراد با وظایفی که به عهده دارند نقش حیاتی در سازمان ها ایفا می کنند اگرچه در ساختارهای فناوری اطلاعات محور می توان تا حدودی نقش افراد را تعدیل کرد ولی ضرورت وجودی آن ها در ساختارهای فوق نیز کاملاً محسوس است (صرافی زاده، 1383، 142).